فصل چهارم - روزانه دوم

تو میدانستی چنین و چنانم! باز قدم نهادی در راهی که سنگفرش شده است با آتش زیر خاکستر!  فصل چهارم - روزانه دوم...ادامه مطلب

درباره ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛آتشفشانم که باشم...چیزی جز دریای آرامم نخواهند خواند.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛نیما:من دلم سخت گرفته است از اینمیهمان خانه ی مهمان کش روزش تاریککه به جان هم نشناخته انداخته است:چند تن خواب آلودچند تن نا هموارچند تن نا هشیار.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛دلبرا...!حضور من اکنون،چونان شاهین است بر ترازونه سر پروازی،نه واکنای نماندنی بر جای.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ فصل چهارم - روزانه دوم...ادامه مطلب

درباره ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛آتشفشانم که باشم...چیزی جز دریای آرامم نخواهند خواند.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛نیما:من دلم سخت گرفته است از اینمیهمان خانه ی مهمان کش روزش تاریککه به جان هم نشناخته انداخته است:چند تن خواب آلودچند تن نا هموارچند تن نا هشیار.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛دلبرا...!حضور من اکنون،چونان شاهین است بر ترازونه سر پروازی،نه واکنای نماندنی بر جای.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ فصل چهارم - روزانه دوم...ادامه مطلب

فصل چهارم - روزانه دوم...

درباره ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛آتشفشانم که باشم...چیزی جز دریای آرامم نخواهند خواند.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛نیما:من دلم سخت گرفته است از اینمیهمان خانه ی مهمان کش روزش تاریککه به جان هم نشناخته انداخته است:چند تن خواب آلودچند تن نا هموارچند تن نا هشیار.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛دلبرا...!حضور من اکنون،چونان شاهین است بر ترازونه سر پروازی،نه واکنای نماندنی بر جای.؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ فصل چهارم - روزانه دوم...ادامه مطلب

فصل دوم - روزانه ششم ترانه ای از "باران"با صدای فرهاد:با صدای بی‌صدا،مث یه کوه، بلند،مث یه خواب، کوتاه،یه مرد بود، یه مرد!با دستای فقیر،با چشمای محروم،با پاهای خسته،یه مرد بود، یه مرد!شب، با تابوت سیاهنشس توی چشماش،خاموش شد ستاره،افتاد روی خاک. فصل چهارم - روزانه دوم...ادامه مطلب

روزهایی است،گرم و کسل و بی نور!بی هیچ هوایی سزاوار نفس..در پاگردی تکیه به دیوار زده ای،و من را که روی پله ها روبرویت نشسته ام می نگری.نگاههای بی رمق را میان امواج مغشوش صداها روانه ام می کنی...در محاصره ی اجتماع پله هاییم و ساحل ما همین پاگردی است که فصل چهارم - روزانه دوم...ادامه مطلب

گویی امید،
چراغ گرد سوزی است دست ساز ِ من و تو،که هرگاه بخواهیم برافروزیم،
و به نور آن دلبسته شویم..

کاش امید،
خورشید بود،
پیوسته و تابان و پُر نیرو،
به پهنای آسمانمان رنگ می پاشید،
تا دل نبندیم به چراغ گردسوزی که ساعتی دیگر،
زوری ندارد برای تابیدن!

استاد شاملو:

«اما یاس آنچنان تواناست،
كه بسترها و سنگ ها زمزمه ای بیش نیست!»

پ.ن:

به باران...

فصل چهارم - روزانه دوم...

حال خوشی نیست،

روزها به سردی و کوتاهی و رنگ پریدگی گراییده است...

باد به طور پیگیری مدام خود را در میان شاخ و برگ درختان می اندازد،

صدای شبانه ی جیرجیرک هم خاموش شده است.

اما میان ِ من و تو همچنان همان است که بوده ست،

تو میدانستی که این فاصله را زمان هم پُر نخواهد کرد ؟؟

بی هیچ پاگردی، پله ها همچنان در چشمانم ادامه دارند،

و به هیچ مقصدی هم قرار نیست برسند تا قرار گیرم!

خسته ام از گفتن، از گفتن ِ "آه چرا... آه چطور... آه خدایا!... "

فصل چهارم - روزانه دوم...

پاییز، خودنمایی می کند،

آسمانی با آبی رنگ پریده، ابرهای پاره ی خاکستری،

بادی که خود را در آغوش گیسوان درختان می اندازد و به رقص شان وا می دارد،

من و روزانه های نانوشته ای که جراتی برای جاری شدن روی هیچ صفحه ای را ندارند...

روان نمی شود، جاری نیست، سدی دارد بر راه،

معلق مانده ام!

فصل چهارم - روزانه دوم...